۱۲.۱.۸۹

انحنا


انحنای روح من
شانه های خسته ی غرور من
تکیه گاه بی پناهی دلم شکسته است
کتف گریه های بی بهانه ام
بازوان حس شاعرانه ام
زخم خورده است
قیصر
ارسال شده توسط در هیچ نظری موجود نیست:
اشتراک در: پست‌ها (Atom)